اثر ضریب اطمینان بالای ظرفیت باربری خاک، بر پاسخ لرزه ای ارتجاعی سازه های دارای فونداسیون سطحی

در این تحقیق به بررسی تأثیر افتادگی سازه پس از به وقوع پیوستن برخاستگی شالوده تحت اثر بار زلزله، بر نیاز الاستیک سیستم¬های اندرکنش خاک و سازه پرداخته شده است. به همین منظور تحلیل اثر افتادگی بر روی قابهای فولادی چند درجه آزادی با اعمال کران بالا برای ضریب اطمینان ظرفیت باربری فونداسیون صورت پذیرفته است. شالوده مورد نظر به صورت صلب و سطحی در محیط نیم¬فضا با امکان بلندشدگی و رفتار خطی و غیرخطی خاک در نظر گرفته شده است. پاسخ غیرخطی مدل، دربردارنده رفتار توأم غیرخطی هندسی و المان های تماسی بوده تا نمایانگر تصویری نزدیک به واقعیت از برخاستگی شالوده باشد. مدل سازه-ای شامل تعدادی قاب الاستیک چند دهانه است که با نمایی دو بعدی ارائه شده و به منظور انعکاس رفتار واقعی سازه سه بعدی، به¬طور موازی به یکدیگر متصل شده¬اند. جهت انجام تحلیل¬ها از نرم¬افزار اجزا محدود آباکوس استفاده شده است. نیاز ایجاد شده در اثر افتادگی در زوایای مختلف برخاستگی پیش از واژگونی مورد برررسی قرار گرفته است. مطابق نتایج این تحقیق می توان بیان داشت که پدیده بلندشدگی ـ افتادگی نه تنها ممکن است موجب افزایش نیروی محوری ستون¬ها گردد، بلکه باعث تشدید نیاز لنگر در دهانه میانی المان-های تیر شده که این موضوع در مطالعات پیشین کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته است.